Professionals: Traject & Supervisie

Professionals horen zich te blijven scholen,
en de levendigen zouden ook niet anders willen.

Traject professionalisering.
Managers en leidinggevenden groeien mettertijd uit tot bestuurders.
Vakkennis en ervaring blijft een belangrijk deel van het werkkapitaal.
Daarnaast wordt de eigen persoonlijkheid, de breedte en diepte van inzicht, een steeds belangrijker instrument.
Besef van de invloed van aandachtvolle aanwezigheid (gewaarzijn), de werking van verbeelding (visie als procreatie), sturing van nabijheid en afstand (intimiteit), acceptatie van eigen beperkt zijn.

Klik in het linkermenu voor meer informatie.

Supervisie professionalisering.
Voor studenten, coaches en therapeuten die meer verdieping wensen.
Supervisie richt zich op:
– Bij beginners:
Klankbord en feitelijk advies; verbreden van de blik en aangeven wat nog meer mogelijk is; diagnostiek.
– Bij gevorderden:
Supervisie leidt tot meer kwaliteit van handelen. Je eigen proces en ervaring zijn daarin doorslaggevend.
Het is ook voorwaarde om onderscheid te kunnen blijven maken tussen de eigen processen en die van cliënten.
Daarmee wordt ook afhankelijkheid, vermoeidheid en burn-out voorkomen.

Mijn achtergrond is onder andere de Psychosynthese van Roberto Assagioli.
Daardoor ben ik bekend met de (leer-) ervaringen van de transpersoonlijke en transgenerationele psychologie, zoals zijnsoriëntatie, Diamond Approach, systemische opstellingen en Boeddhisme.

Klik in het linkermenu voor meer informatie.

Traject: Verder Gaande...

 
 

Individueel en persoonlijk Vijf tot tien bijeenkomsten van anderhalf uur

Gericht op:

  • het onderkennen van eigen ontwikkelingsprocessen,
  • het herkennen van de dynamieken die daarmee gepaard gaan,
  • het ontwikkelen van persoonlijke vaardigheden waarmee deze beïnvloedbaar worden,
  • het onderkennen dat dezelfde dynamieken zich bij anderen in een eigen vorm aandienen,
  • het aanleren en faciliteren van technieken zodat deze processen een gezonde vorm krijgen,
  • Het toepassen van het geleerde in uw eigen omgeving.

“Het rommelt weer en ik weet nog niet waar het over gaat.
Zou je een tijdje mee willen kijken?”.

“Verder Gaande.. ” is een traject voor mensen die hun persoonlijke reis zo volbracht hebben dat ze weet hebben van de onbewuste mogelijkheden en ze zich daaraan willen overgeven en daarop willen toeleggen.

“Dit gaat niet goed, hoe kan ik het beter doen?”,
dat is een typische coachingsvraag.

“Ik heb er zo’n last van, help me eraf”,
dat vraagt meer om een therapeutische benadering.

“Er is weer iets gaande, er is crises, en ik wil er meer van weten.”

Dat zegt alleen iemand met een volwassen persoonlijkheid, die persoonlijk ervaring heeft met ontwikkelingsprocessen en zoekt naar een manier om daar zorgvuldig mee om te gaan.
Mogelijk wil u er meer over weten om het eigen leven met meer zin in te vullen, mogelijk ook om anderen effectiever en dieper terzijde te staan.

Kenmerkend van deze trajecten zijn de persoonlijke wederzijdse verbondenheid; de bereidheid om nieuwe manieren aan te wenden om het onbewuste en haar bewegingen toe te laten; de snelheid en heftigheid waarmee de effecten zich manifesteren.

Door het specifieke domein waarin gewerkt wordt ontstaat er een grote gelijkheid van beïnvloeding en verantwoordelijkheid tussen begeleider en deelnemer. In therapie heeft de therapeut een bijzondere positie en een speciale verantwoordelijkheid ten opzichte van de cliënt. In dit traject staat ieder op eigen benen en zoeken we samen onze weg in het onbekende.

Uw huidige situatie vormt daarbij de eerste leidraad.
Vandaar uit creëren we een perspectief dat recht doet aan het geheel van uw eigen ervaringen uit leven en werk. We zetten het in plaats en tijd, zodat u uw medereizigers kunt herkennen, door de geschiedenis heen, en met hen nieuwe inspiratie kunt vinden.

Door vorm en opbouw is dit een persoonlijk onderwijstraject. Er zijn overeenkomsten met supervisie; door doel en richting gaat het breder en verder reikend dan dat. Het omgaan met de potentie van het onbewuste vereist meer dan een gesprek, advies of introspectie.

Voor wie:

  • U hebt een persoonlijke ervaring waardoor verleden of toekomst minder allesbepalend en overheersend zijn.
  • U bent actief betrokken bij ontwikkelings- en veranderingsprocessen, als leidinggevende, manager of bestuurder.
  • U beseft dat uw eigen kennis en ervaring van processen bepalend is voor de wijze waarop u deze bij anderen tegemoet treedt en aanstuurt.
  • U bent bereid in denken en doen van de standaardpaden af te wijken en met open gemoed nieuwe benaderingen tegemoet te treden en uit te proberen.

Supervisie

 
 

Mensen die werken met mensen blijven mensen, gelukkig.

Supervisie richt zich op:

Bij beginners:
Klankbord en feitelijk advies; verbreden van de blik en aangeven wat nog meer mogelijk is.

Bij gevorderden:

Supervisie leidt tot meer kwaliteit van handelen. Het is ook voorwaarde om onderscheid te kunnen blijven maken tussen de eigen processen en die van cliënten. Daarmee wordt ook afhankelijkheid, vermoeidheid en burnout voorkomen.

Mijn achtergrond is onder andere de Psychosynthese van Roberto Assagioli.
Daardoor ben ik bekend met de (leer-) ervaringen van de transpersoonlijke en transgenerationele psychologie, zoals zijnsoriëntatie, Diamond Approach, systemische opstellingen en Boeddhisme.

 

Bewuste component

– De ontwikkeling van doelgericht vakmatig handelen, waarbij toepassing en evaluatie van leerstof (methoden en modellen) van belang is.

– Het leren onderscheiden van de verschillende niveau’s van interactie en verandering; het kiezen van adequate interventies.

Semi-bewuste component

– Het onderkennen en gebruik maken van parallelprocessen die zowel steunend als storend kunnen zijn.

– het openen van de blik voor perspectieven die mogelijk de effectivieit van het handelen beinvloeden terwijl de betrokkenen daar op dat moment niet of slechts ten dele bewust waren.

Onbewuste of intuitieve component:

– Het blijven innemen van een basispositie die respectvol is naar het leerproces van de cliënt en naar de eigen competenties en ontwikkeling.

– Het serieus nemen van eigen gevoelens, eigen weten, als signalen van de richting die toegankelijks is. Waarbij vragen over de inzet en timing uitgesteld kunnen worden totdat de noodzaak van handelen (nessecitas) blijkt.